ΟΣΤΕΟΑΡΘΡΙΤΙΔΑ

Η οστεοαρθρίτιδα είναι η πιο συνηθισμένη μορφή αρθρίτιδας και αποτελεί μια εκφυλιστική νόσο των αρθρώσεων. Πλήττει κυρίως τις μεγαλύτερες ηλικίες, αφού η φθορά του χόνδρου έρχεται με τη γήρανση, αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν μπορεί να εμφανιστεί και σε νεότερα άτομα, ακόμα και σε ηλικίες μεταξύ 20 με 30 ετών, ως απόρροια άλλων αιτιών.

Η οστεοαρθρίτιδα αφορά κυρίως τις γυναίκες, άτομα άνω των 45-50 ετών, άτομα με οικογενειακό ιστορικό, υπέρβαρους, άτομα που πάσχουν από άλλη ασθένεια των αρθρώσεων, όπως για παράδειγμα ρευματοειδή αρθρίτιδα, αλλά και άτομα με παλαιότερους τραυματισμούς στις αρθρώσεις, που καθίστανται έτσι πιο ευάλωτα στη νόσο. Επειδή στις περισσότερες περιπτώσεις η οστεοαρθρίτιδα αποτελεί απόρροια της φυσικής φθοράς του χόνδρου της άρθρωσης, συνδέεται συνήθως με το πέρασμα του χρόνου, άρα και το πέρασμα της ηλικίας. Υπάρχουν πάντως περιπτώσεις που κάποιοι άνθρωποι, εξαιτίας του γενετικού τους προφίλ, είναι πιο ευάλωτοι στην εμφάνιση της νόσου.

Οστεοαρθρίτιδα και συμπτώματα

Η οστεοαρθρίτιδα εκδηλώνεται με πόνο, ο οποίος εμφανίζεται συνήθως μετά την κίνηση της άρθρωσης, με δυσκαμψία, συχνότερα όταν η άρθρωση αναπαύεται, με τριγμό κατά την κίνηση της άρθρωσης και με οιδήματα, τόσο σκληρά, τα οποία είναι απόρροια οστεόφυτων, όσο και ζυμώδη, που είναι συνέπεια συσσωρευμένου υγρού στην άρθρωση.  Επίσης, στην περίπτωση της οστεοαρθρίτιδας ο ασθενής έχει την αίσθηση πως η άρθρωσή του δεν κινείται στο εύρος που κινούνταν στο παρελθόν.

Καμία άρθρωση δεν είναι απρόσβλητη στην οστεοαρθρίτιδα, όμως συχνότερα η νόσος εμφανίζεται στα γόνατα, τα ισχία, τα χέρια, τους ώμους, τον αυχένα και τα μεγάλα δάχτυλα του ποδιού. Αν δε οι ανατομικές αυτές περιοχές έχουν υποστεί τραυματισμό στο παρελθόν, οι συνθήκες είναι ευνοϊκότερες για την οστεοαρθρίτιδα. 

Πάντως τα γόνατα είναι η πιο επιρρεπής στην οστεοαρθρίτιδα άρθρωση, καθώς καταπονούνται περισσότερο στην καθημερινότητα. Μάλιστα, στην περίπτωση των γονάτων η νόσος ενδέχεται να επηρεάσει τόσο την επιφάνεια της άρθρωσης όσο και τον χόνδρο κάτω από την επιγονατίδα. Πέρα από τον πόνο που προκαλεί στα γόνατα η οστεοαρθρίτιδα, στις βαριές περιπτώσεις έχει ως συνέπεια την αστάθεια και υποχώρηση της άρθρωσης στο παραμικρό βάρος. Η οστεοαρθρίτιδα προκαλεί  βλάβη στην επιφάνεια της άρθρωσης, εμποδίζοντας την κανονική κίνησή της. Συνέπειές της είναι η λέπτυνση του χόνδρου –σε βαριές μορφές γίνονται τόσο λεπτοί που τα οστά τρίβονται και φθείρονται- η ανάπτυξη οστεόφυτων στην άκρη της άρθρωσης, η δημιουργία οιδήματος στον αρθρικό υμένα, αλλά και η σκλήρυνση του αρθρικού θύλακου και των συνδέσμων. Όλες αυτές οι συνέπειες έχουν τη δύναμη ακόμα και να αλλάξουν το σχήμα της άρθρωσης.

Διάγνωση και θεραπεία

Για τη διάγνωση της οστεοαρθρίτιδας απαιτούνται ακτινογραφίες, που θα δείξουν τις αλλαγές στην άρθρωση, από την εμφάνιση των οστεόφυτων μέχρι τον περιορισμό του χώρου στα οστά και τυχόν επασβεστώσεις. Πάντως το εύρημα μιας ακτινογραφίας μπορεί να είναι δυσανάλογο του πόνου που προκαλεί στον πάσχοντα.

Η οστεοαρθρίτιδα δεν έχει οριστική θεραπεία, αφού ο εκφυλισμός του χόνδρου των αρθρώσεων δεν μπορεί να ανακοπεί. Υπάρχουν όμως θεραπείες για την ανακούφιση των συμπτωμάτων, που περιλαμβάνουν από φυσικοθεραπεία για την ενδυνάμωση των μυών γύρω από τις πάσχουσες αρθρώσεις μέχρι ειδική φαρμακευτική αγωγή. Όταν ούτε η μία μέθοδος ούτε η άλλη έχουν αποτέλεσμα και σε σοβαρές περιπτώσεις οστεοαρθρίτιδας, η εναλλακτική είναι η χειρουργική οδός, κατά την οποία η κατεστραμμένη άρθρωση αντικαθίσταται με μόσχευμα. Συνήθως τέτοιες επεμβάσεις γίνονται στο γόνατο και στο ισχίο.

move your
body