ΡΗΞΗ ΜΗΝΙΣΚΟΥ
Η ρήξη μηνίσκου είναι ένα σχίσιμο στον μηνίσκο, το οποίο τον εμποδίζει να φέρει σε πέρας την αποστολή του: να εξομαλύνει δηλαδή τις επιφάνειες της άρθρωσης, να συμβάλλει στην σταθερότητα του γόνατος και να απορροφά τους κραδασμούς και τα φορτία του.
Ο μηνίσκος είναι μέρος των μαλακών μορίων εντός της άρθρωσης του γόνατος και παρεμβάλλεται μεταξύ μηρού και κνήμης. Η ρήξη του είναι μια κατάσταση ιδιαίτερα συχνή που προκαλεί ενόχληση στον πάσχοντα και πρέπει να αντιμετωπιστεί. Αν και συμβαίνει συχνότερα σε άτομα που αθλούνται, αυτό δεν σημαίνει πως δεν αφορά και τους υπόλοιπους ανθρώπους. Στις μικρότερες ηλικίες είναι συνήθως συνέπεια τραυματισμών κατά τη διάρκεια αθλητικών δραστηριοτήτων, ειδικά μετά από κινήσεις κάμψης και στροφής του γόνατος, ενώ στις μεγαλύτερες είναι προϊόν κάποιας ήσσονος σημασίας κάκωσης, που έρχεται να προστεθεί σε εκφυλιστικές αλλοιώσεις του μηνίσκου, οι οποίες έχουν συμβεί με τα χρόνια. Σε αυτές τις περιπτώσεις ακόμα και μια απλή κίνηση, όπως το να σηκωθεί κάποιος απότομα από την καρέκλα του, μπορεί να οδηγήσει σε ρήξη μηνίσκου.
Ρήξη μηνίσκου και συμπτώματα
Η ρήξη μηνίσκου εκδηλώνεται με πόνο και ενόχληση κατά τη βάδιση, κατά τη διάρκεια αθλητικών δραστηριοτήτων, αλλά και σε απλές καθημερινές κινήσεις, όπως το ανέβασμα και το κατέβασμα μιας σκάλας. Συχνά μάλιστα, μπορεί να εμφανιστεί ως δυσκαμψία, ως αίσθηση αστάθειας του γόνατος, ως μείωση του εύρους κίνησης της άρθρωσης, αλλά και ως αδυναμία του πάσχοντα να τεντώσει το γόνατό του, δηλαδή ως ενός είδους μπλοκάρισμα. Παράλληλα, μετά τη ρήξη μπορεί να εμφανιστεί ελαφρύ οίδημα στην περιοχή του γονάτου.
Πάντως όλα αυτά τα συμπτώματα ενδέχεται να χρειαστούν μία με δύο μέρες για να εκδηλωθούν. Αν η ρήξη μηνίσκου δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως, μπορεί κομμάτι του μηνίσκου να μπει στην άρθρωση, μπλοκάροντας εντελώς το γόνατο. Η κλινική εξέταση και η μαγνητική τομογραφία είναι τα δύο στάδια για την διάγνωση της βλάβης.
Θεραπεία
Το είδος της θεραπείας για τη ρήξη μηνίσκου εξαρτάται από τον τύπο της, το μέγεθός της, το σημείο όπου εντοπίζεται, την ηλικία του πάσχοντα και τις δραστηριότητές του. Για παράδειγμα όταν οι ρήξεις είναι μικρές, όταν εντοπίζονται στο εξωτερικό μέρος του μηνίσκου, όταν δεν έχουν επίμονα συμπτώματα και το γόνατο διατηρεί τη σταθερότητά του, τότε δεν χρειάζεται χειρουργική αντιμετώπιση, αλλά συντηρητική θεραπεία, που περιλαμβάνει από ξεκούραση, χορήγηση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και διακοπή των αθλητικών δραστηριοτήτων μέχρι παγοθεραπεία, ελαστική περίδεση και φυσικοθεραπεία.
Η συντηρητική αντιμετώπιση όμως για ασθενείς νέων ηλικιών πολλές φορές δεν έχει αποτελέσματα και τα συμπτώματα παραμένουν, δυσκολεύοντας την καθημερινότητα του πάσχοντα. Γι’ αυτό και επιλέγονται χειρουργικές τεχνικές, όπως η αρθροσκόπηση γόνατος, η μερική μηνισκεκτομή, η αφαίρεση δηλαδή του τμήματος του μηνίσκου που έχει υποστεί βλάβη και η συρραφή μηνίσκου.
Αντίθετα σε μεγαλύτερης ηλικίας ασθενείς, με μια συντηρητική αντιμετώπιση για λίγους μήνες, τα συμπτώματα εκλείπουν στις περισσότερες περιπτώσεις και πλέον δεν υπάρχει ενόχληση. Σε κάθε περίπτωση και σε αυτές τις ηλικίες, αν τα συμπτώματα είναι επίμονα και εμποδίζουν τη λειτουργικότητα του ασθενούς, τότε εφαρμόζονται οι χειρουργικές μέθοδοι.
Η ρήξη μηνίσκου είναι ένας ιδιαίτερα κοινός τραυματισμός στο γόνατο και εφόσον διαγνωστεί σωστά και εγκαίρως και επιλεγεί από τον ορθοπαιδικό η κατάλληλη για την περίπτωση θεραπεία, αποκαθίσταται αποτελεσματικά.