ΡΗΞΗ ΠΡΟΣΘΙΟΥ ΧΙΑΣΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ
Η ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου είναι από τους πλέον συνήθεις τραυματισμούς στο γόνατο και από τους σοβαρότερους για τη λειτουργία του. Αφορά στον πρόσθιο χιαστό σύνδεσμο, έναν από τους τέσσερις βασικούς συνδέσμους του γόνατος, που συμβάλει στην σταθεροποίηση της άρθρωσης και συνδέει το κάτω άκρο του μηρού με το άνω άκρο της κνήμης. Πρόκειται για έναν τραυματισμό που απαντάται συχνότερα στους χώρους του αθλητισμού και ειδικά σε αθλήματα όπου υπάρχει επαφή, οπότε η σύγκρουση είναι πιο πιθανή, αλλά και όπου απαιτείται μεγάλη και απότομη επιτάχυνση ή επιβράδυνση, στροφή και άλματα, όπως είναι για παράδειγμα το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το σκι και το τένις. Σε γενικές γραμμές όμως μπορεί να συμβεί στον οποιονδήποτε μετά από μια σύγκρουση ή μια σοβαρή πτώση.
Ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου και συμπτώματα
Η ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου μπορεί να είναι μερική ή ολική και τα βασικά της συμπτώματα είναι έντονος πόνος, οίδημα και περιορισμός του εύρους κίνησης της άρθρωσης, με συνέπεια το άτομο να μην μπορεί να εκτείνει και να κάμψει την άρθρωση, αλλά και δυσκολία στη βάδιση. Μάλιστα, η αίσθηση που έχει το άτομο την ώρα του τραυματισμού είναι αυτή του σχισίματος εντός της άρθρωσης.
Για τη διάγνωση της ρήξης απαιτείται κλινική εξέταση και στη συνέχεια μαγνητική τομογραφία, ώστε να υπάρχει μια ακριβής απεικόνιση του πρόσθιου χιαστού, των μηνίσκων, όπως και των άλλων συνδέσμων του γόνατος.
Θεραπεία
Η ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου μπορεί να αντιμετωπισθεί συντηρητικά ή χειρουργικά. Η συντηρητική αντιμετώπιση προκρίνεται συνήθως όταν η ρήξη είναι μερική. Στην περίπτωση που είναι ολική, ακολουθείται συνήθως η χειρουργική οδός, επιλογή που εκτός από τη σοβαρότητα του τραυματισμού, εξαρτάται και από τις δραστηριότητες του πάσχοντα.
Η συντηρητική αντιμετώπιση περιλαμβάνει φυσικοθεραπεία, ώστε ο ασθενής να καταφέρει να ανακτήσει τη σταθερότητα της άρθρωσής του που κλονίστηκε κατά τη ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου, σε κάποιες όμως περιπτώσεις μπορεί έτσι να προκληθούν και δευτεροπαθείς κακώσεις. Η σοβαρότητα της βλάβης, η αστάθεια που προκαλεί, αλλά και το επίπεδο δραστηριότητας του ασθενή είναι οι παράγοντες που θα καθορίσουν το πώς θα εξελιχθεί η ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου, στην περίπτωση που δεν αντιμετωπιστεί χειρουργικά, αλλά συντηρητικά. Όταν η ρήξη είναι μερική, η πρόγνωση είναι σαφώς καλύτερη, και μπορεί να απαιτηθεί διάστημα 3 μηνών για την αποκατάσταση.
Όταν όμως η ρήξη είναι πλήρης, τα πράγματα είναι δυσκολότερα και η πρόγνωση χειρότερη, με αποτέλεσμα η χειρουργική επέμβαση να είναι η προτιμότερη λύση. Η χειρουργική αντιμετώπιση της ρήξης πρόσθιου χιαστού συνδέσμου γίνεται με αρθροσκόπηση και ταυτόχρονη συνδεσμοπλαστική. Για τη συνδεσμοπλαστική χρησιμοποιείται μόσχευμα που λαμβάνεται από άλλο σημείο του γόνατος και στη συνέχεια τοποθετείται στο σημείο της ρήξης.
Με δεδομένη τη σοβαρότητα του εν λόγω τραυματισμού ο ασθενής πρέπει να απευθυνθεί άμεσα σε ορθοπαιδικό.